:

Przypowieści Salomona 30

1

Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala.

2

Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam.

3

I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem.

4

Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?

5

Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.

6

Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.

7

Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę.

8

Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej;

9

Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.

10

Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.

11

Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi.

12

Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.

13

Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są.

14

Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.

15

Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś. Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.

16

Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć.

17

Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą.

18

Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem:

19

Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną.

20

Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku.

21

Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może:

22

Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba;

23

Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej.

24

Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców:

25

Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój;

26

Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój;

27

Szarańcze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą;

28

Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich.

29

Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą:

30

Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje:

31

Koń na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje.

32

Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta.

33

Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę.

Link: